jak to z rodzeństwem bywa
No ale cóż. Najważniejsze to jednak budować dobre relacje. Budowanie dobrych relacji zaczyna się od budowania w małżeństwie :) dzieci patrzą i dobrze widzą. Widzą i słyszą jak rodzice się do siebie zwracają jak rozwiązują konflikty. Nie ma co udawać, że konfliktów nie ma bo są. Lepiej je przeżyć niż schować.
ale wracając do dzieci
Stasiu uderzyłeś Anię?
"NIe chcę o tym mówić!!!!"
Ta Ania to trochę fajna, ale czasem lepiej żeby jej nie było co?
TAAAAK
Bo czasem mama się nią dużo zajmuje...
TAAAAK
i wtedy człowiekowi robi się smutno bo mysli, że mama go nie kocha
TAAAK (i tu już szloch)
A może Ty chcesz żeby Cię przytulić?
TAK bo ja się boję, że Ty mnie już nie kochasz...
A pamiętam jak się urodziłeś, jaki byłeś malutki i jak Cię nosiłam i karmiłam i jak jeździłeś w wózeczku...
no a co z poszkodowanym? teraz jest czas na to by o tym porozmawiać. Wiesz, że Anię to bolało? Co możesz zrobić?co chcesz dla niej zrobić?
Chcę ją przytulić...
No i takie to nasze rozmowy bywają. Właściwie gdyby spojrzeć na to bez szukania tego coś się kryje pod zachowaniem, można by śmiało ukarać Stasia za konkretny czyn porządnego stuknięcia Anki. Ale co by nam to dało?
Popatrzmy
Stasiu ponieważ walnąłeś Anię grzechotką w głowę za karę idziesz do swojego pokoju i masz ją przeprosić teraz natychmiast!!! Jesteś bardzo niegrzecznym chłopcem i nie mam ochoty z Tobą się bawić.
Stasiu myśli "nienawidzę Anki, nienawidzę mamy, wszyscy mi dokuczają.... a jak nikt nie będzie widział to jej ścisnę rękę i dopiero poczuje...
Nie pisałabym o tym gdybym nie przeżyła tego z nimi wczoraj. W pierwszym odruchu miałam ochotę zamknąć go gdzieś o nie oglądać przez godzinę, bo Ania bardzo płakała, ale na szczęście w porę się opamiętałam.
Ale przecież nie zawsze się udaje. Co wtedy, ano trzeba iść za tym dzieckiem i wysilić się mocno by jednak porozmawiać o potrzebach.
Pod każdym zachowaniem dziecka coś się kryje :) i szukanie tego to największe zadanie.
